Sunday, December 9, 2012

මම සිංහල බෞද්ධයෙක්මි

බුදු දහම, සිංහල ජාතිය, උඩරට, පහත රට, කුල ගෝත්‍ර.  මොන යම් හේතුවකට සමාජය කණ්ඩායම් ගත වේ. එය පවතින තත්වයයි. කුල යෙන්, ආගමෙන් ජාතියෙන් මිනිසුන් වෙන්ව පවතියි. තමන්ගේ කොටස උසස් කිරීමට වෙර දරයි, තම වර්ගයා ආරක්ෂා කිරීමට ඔනෑම දෙයක් කරයි. එය මිනිස් ස්භාවයයි. මෙයින් මිදිය හැක්කෙක් නොමැත. ආගම ජාතිය පැත්තකට තැබුවත් අවම වශයෙන් තම යහලුවන් කණ්ඩායම හෝ මෙසේ උසස් කොට සලකයි. ඔවුන්ව ආරක්ෂා කිරීමට වෙරදරයි. එසේ නොකරන්නා මිත්‍ර දෝහියෙකි. බුදු දහම වසර 2500 කට වඩා ඈතකදී ශ්‍රි ලංකාව තුල පැල පදියම් විනි. එය පිටස්තර ආගමකි, දහමකි, දර්ශනයකි. සිංහල ජාතියේ ආරම්භව තවමත් විවාදසම්පන්නය. නමුත් ශ්‍රි ලාංකීක ජාතියේ ආරම්භය සුදු නෙලුම් මතින් තවලම් උඩින්  1995 පසු සිදුවූවකි. සිංහල ජාතියත් බුදු දහමත් විනාශ වී යන බව බුකියේ බිත්ති පුරා ඇලෙවෙමින් යන පොස්ටර් සාක්ෂි දරයි. නමුත් බොහෝ විට එහිදී සිදුවන්නේ ජාති හිතේෂි කම හෝ තම වර්ගයා රැක ගැනිම නොව තවත් වර්ගයක් හෝ ජන කණ්ඩායකම් උමතු කිරීම පමණී. ජාතිය හෝ ආගම රැකීමට share කිරිම හෝ like කිරීම පදනමක් නොවෙයි.

මා උපන්නේ උපැන්න බෞද්ධයෙක් ලෙසය. ජාතියෙන් සිංහල වූයෙමි. ගෙදරින් එලවන නිසා දහම් පාසල් ගියෙමි. ඉගෙන ගත්තේ බුදු රදුන් උපන් ස්ථානයත් බුදු වූ ස්ථානයත් පිරිනිවන් පෑ ස්ථානයත් පමණක් යයි මට විටෙක සිතෙයි. නමුත් මල් රැගෙන යාම, උදෑසන බුදුන් වැදීම, පෝලිමට පන්සලේ සිට පන්තිකාමර වලට පැමිණීම වැනි, අදටත් ප්‍රායෝගිකව සැඟවුනු හික්මවිමක් එතුල නැතුවාම නොවෙයි. ඉන්දියාවෙන් පැමිණියත්, දැනුමේ හැටියටත් මම බෞද්ධයෙකු වීම ගැන ආඩම්බර වෙමි. ජාතියෙන් සිංහල වීම ගැනද එසේම වූ ආඩම්බරයක් ඇත. සිංහල ජාතිය බෞද්ධ දර්ශනයෙන් පෝෂනය විය, ශිෂ්ට සම්පන්න විය. සියල්ල කාලයත් සමඟ වෙනස් වේ යන ධර්මතාවයට යටත්ව බෞද්ධයෝත් සිංහලයොත් වෙනස් වී ඇත. සැබෑ ලෙසම ආගම හා ජාතිය වෙනුවෙන් කතා කිරීම අද නිවට කමකි. මෙය සංකල්පමය වශයෙන් ජනසමාජය තුලට මේ වන විටත් බලෙන් ඇතුලු කර හමාරය. ඔය අතර දේශපාලන වාසි හෝ වෙන යම් වාසි සඳහා ජාතිය හා ආගම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින හිවලුන්ද නැතුවාම නොවෙයි.

බුකිය පුරාවට පැතිර යන්නේ සමහර කඩවලින් බඩු ගන්න එපා යන පොස්ටර්ය. නමුත් ප්‍රායෝගිකව එය කරනවා නම් සිදු කල යුත්තේ එම කඩවල ඉදිරිපිටය, නමුත් එසේ කරන්නේ නැත. මන්ද යත් එම සාප්පු සංකීර්ණ ඉදිරිපිටට යන ඔනෑම අයෙකු එවා තුලට ගොස් ඇඳුමක් මිල දී ගනිති. අර කඩෙන් බඩු ගන්න එපා මේ කඩෙන් බඩු ගන්න යැයි කීම විහිලුවකි. ඔය කොයි කඩෙත් තියෙන්නේ මෙරට නිශ්පාදන නොව. බුදු දහම හෝ සිංහල ජාතිය රෑකීමට බුකිය පුරා අනවශ්‍ය පොස්ටර් ගැහීම, අන්‍ය ජාතින් අන්‍ය ආගමිකයන් මගේ දහමට මගේ ජාතියට කරන හානියට වඩා වැඩි හානියක් වැඩි වේගයකින් සිදු කරයි. 

සමාජය දැනුත් කිරීම හා කුපිත කිරිම යනු කාරනා දෙකකි. මට මගේ දේ ලොකුවන්නා සේ ඌට උගේ දේ උසස් වෙයි. හැබැයි සමහර අයට නම් උගේ දේ පමණක් ලොකුය. තමාගේ දේට හෙණ ගැහුනත් කමක් නැත. තමා ජාතිවදියෙකු නොවේ යයි මුමුණයි. එසේම ඌ ජාතිහිතේෂියකුද නොවෙයි.


සිංහල බෞද්ධයෙකු යයි ඔනෑම තැනක ප්‍රකාශ කිරිමට දිරියක් වූ පූජ්‍ය ගංගොඩවිල සෝම හාමුදුරුවෝ අපවත් වී බොහෝ කල්ය. නමුත් ඒ සංකල්ප තවමත් අප අතර ඇත.

තමා උසස් විය යුත්තේ අනෙකා පහත හෙලා නොව!

පෙර ලිපි

වැප්

Thursday, December 6, 2012

දෙවියෝ සහ පිටසක්වල ජීවින්

මා තවම දෙවියෝ දැක නැත්තේය. පිටසක්වල ජීවියෙක්ද දැක නැති මුත් සමහර උන් කියන්නේ "උබ කණ්නාඩියක් ඉස්සරහට පල කියාය". දෙවියන් දැකිමට පමණක් මම කන්නාඩිය ඉදිරියට යන බව ඒ නරකාදීයන්ට මතක් කර දෙන්නේය. දෙවියෝ එන්නේ සතුන්ගේ පිටේය. පිටසක්වලයා එන්නේ පීරිසියකය. මාරම සීන් එක කියන්නේ මුන් ඔක්කොම එන්නේ මනුස්ස ලොකයේ සතුන් පිටේ හෝ පොසිලේන් පිරිසියකය. අම්මපා මුන්ට ලැම්බෝ ගිනියක් හෝ අඬුකෝප්පයක් දෙන්නට දේසපාලුවෙක් නැතුවාද යැයි මට විටෙක සිතෙන්නේය. ඒක හිතලුවක්ම වෙන්නේ දේසපාලුවා දෙවියන් පස්සේ යන්නේ පොල් ගෙඩියක් ඇද බන්න පමණක් යැයි මගේ යටි බඩ වරක් කියූ නිසාය. දෙයියෝ හා පිටසක්වල ජීවියා ගැන මූලික හැඳින්විම මෙතනින් ඉවර කරන්නේය. හුටා අමතක උනා, පිටසක්වලයා දකින්නේ රෑට එලියක් විදිහට නිසා ඌව හම්බුවෙන්න විදිහකුත් නැතුවාය කියා කිව්වා ඕන්.

දෙයියාට දෙයියා කියන්නේ ඌ මාර සිරා පොරක් නිසාය. හොඳ වැඩ කරන නිසාය. අපිට උදව් පදව් කරන නිසාය. දෙයියා හැකියව ඇති එකා නිසා මොනම කාරනයකටවත් මනුසතා සමඟ කේන්ති ගොස් අච්චු නොකර සිටින්නේය. දෙයියා ගැන කතාවට පිටසක්වලයා එන්නේ මෙන්න මෙතනදීය. පිටසක්වලයා ඇවිත් පෘතුවියට ගේම් දෙන හැටි හොඳ හැටි ෆිල්ම් වලින් දැක ඇත්තේය. දෙයියෝ හෙන හොඳ එකාය, පිටසක්වලයාට මේ ලෝකෙට එන්න තරම් දැනුමක් ඇත්නම් ඌ අපිට කෙලවන්නේ නැත. ඉතින් බලාපල්ලා දෙයියෝ හෝ පිටසක්වලා අපිට කවදාවත් හතුරු කම් කරන්නේ නැත්තේය. උන් අපේ යාලුවන්ය, නෑදෑයන්ය, අසල්වැසියන්ය, අපේම අපේම ෆිට් පොරවල්ය.


ඉහත කරනු සැලකිල්ලට ගැනීමෙන් දෙවියන් හා පිටසක්වලයා දෙකෙකු නොව එකෙකු බව විටින් විට මට සිතෙන්නේය.


වැප්

Sunday, December 2, 2012

වෙනස් විදිහකට ගෙවිලා ගිය අවුරුද්දක්

කාලෙකට පස්සේ. බොහොම කාලෙකට පස්සේ. අගෝස්තු මාසෙන් පස්සේ. 2012 අවුරුද්දේ එහෙම නැත්නම් පහුගිය මාස එකොළහ තුල මම මොනවද කලේ කියලා ආපහු හැරිලා බලන්න හිතිච්ච දවසක්.  අවුරුද්ද පටන් ගන්නෙම තාත්තාගේ වෙන්විමේ කඳුලුත් එකතු කරගෙන.  පහුගිය නොවැම්බර් මාසයට අවුරුද්දක් ගෙවිලා ගියේ නොදැනිමයි. වැඩත් එක්ක මොහොතකට අමතක උනත්, යාලුවෝ ගෙදර අය එක්ක ඉඳිද්දි සතුටින් හිටියත්, තනි වෙච්ච ගමන් ආයෙත් තාත්තා හිටපු කාලයට හිත යන්නේ අහම්බෙන් නෙමේ කියලා හොඳටම දන්නවා......................................

2009 දෙසැම්බර් වලදි බ්ලොග් අවකාශයට එකතු වෙලා 2012 වෙද්දි නොදැනිම අවුරුදු ගානක් ගෙවිලා ගිහින්. පටන් ගත්ත කාලේ ඉඳලම සිංහලෙන් ලියන කියවන බොහෝ පිරිසක් කතා බහ කලා දැන හඳුනා ගත්තා. ඒ කාලේ ඉඳන්ම අවුරුදු ගානකට පස්සෙත් ඒ යාලු මිත්‍ර කමත් තාමත් ඒ විදිහටම තියනවා. ඔය අතරෙන් අහම්බෙන් ඇවිත් අහම්බෙන් යන අයත් නැතුවම නොවේ.

පහුගිය කාලේ මම මොනවද කලේ කියලා ආපහු හැරිලා බලද්දි, ඒ දේවල් විස්වාස කරන්නත් අමාරුයි. වැදගත්ම දේ තමයි රස්සාවේ මාරුවීම්. ග්‍රහයා මාරුවෙනවා වගේ එහෙට මෙහෙට පැනපු කාලයක්. දැනුත් ඉන්නේ අඩමානේ. කොයි වෙලේ වෙන තැනකට යයිද කියලා විස්වාස නැහැ. ඒත් දැන් නම් එහෙම එකපාරට ජොබ් එක දාලා යන්න බැහැ.

කොළපාට (ඔන්ලැයින්) ජිවිතය නවත්වලා මාස ගානක් වෙනවා. දැන් වැඩි පුර ඉන්නේ අලුපාට ජිවිතයේ (හැංඟිලා). කොහොම උනත් ඉස්සර වගේම 10.30 වෙද්දි නින්දට යනවා. නිතර නිතා කතා බහ නොකලට ඉඳලා හිටලා හරි ඉස්සර කතා බහ කරපු එවුන්ට චැටක් දාන එක තාමත් අත ඇරලා නැහැ. වෙනමොකටවත් නෙමේ ඕපයක් දූපයක් හොයන්න තමයි ඉතින්.

ලියන්න දේවල් ගොඩක් තිබ්බත් එක දිගට ගැලපිලා එන්නේ නැහැ. ඒ හන්දා  අන්තිමට පහළ තියන වාක්‍ය යෙන් මේක ඉවර කරන්නම්

ඉස්සර නම් බ්ලොග් අවකාශය මරු. දැන් වැඩක් නැහැ . කියවන්න දෙයක් නැහැ . (අතීත කාමය :DDD)


වැප්

හික්කඩුව Sailors' Bay - Hikkaduwa - කොරෝනා

   කොවිඩ් ඇවිත් අවුරුද්දකටත් වැඩියි. ට්‍රිප් නොගිහින් අවුරුදු දෙකකටත් වැඩියි. ඔක්කොමත් හරි බ්ලොග් ඒකට පෝසට් ඒකක් අන්තිමට දාලා තියෙන්නේ 2019....